برنامه جامع اقدام مشترک 2015 (برجام) و در حال انجام 2025 ایران و آمریکا. مذاکرات به دلیل تغییر در پویایی های ژئوپلیتیکی، پیشرفت در توانایی های هسته ای ایران و تغییر در استراتژی های دیپلماتیک به طور قابل توجهی متفاوت است.
1. تغییرات در توان هسته ای ایران:
برجام 2015: ایران موافقت کرد که غنی سازی اورانیوم خود را به خلوص 3.67 درصد محدود کند، ذخایر اورانیوم با غنای پایین خود را به 300 کیلوگرم کاهش دهد و بیش از 5060 سانتریفیوژ IR-1 را به مدت ده سال کار کند.
زمینه 2025: تا سال 2025، ایران برنامه هسته ای خود را به طور قابل توجهی پیشرفت داده است و تقریباً 165 کیلوگرم اورانیوم غنی شده تا 60 درصد خلوص را در اختیار دارد. این پیشرفت تخمینی “زمان شکست” – زمان مورد نیاز برای تولید اورانیوم با درجه سلاح کافی برای یک بمب – را به کمتر از یک هفته کاهش می دهد.
2. تغییرات در تعامل دیپلماتیک:
برجام 2015: مذاکرات شامل ایران و کشورهای 1+5 (چین، فرانسه، روسیه، بریتانیا، ایالات متحده و آلمان) بود که منجر به توافق چند جانبه شد.
مذاکرات 2025: مذاکرات کنونی عمدتاً دوجانبه بین ایالات متحده و ایران با میانجیگری عمان است. دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا بر مذاکره مستقیم تاکید کرده است، در حالی که ایران بر گفتگوهای غیرمستقیم از طریق واسطه های عمانی اصرار دارد.
3. سیاست و تاکتیک های فشار ایالات متحده آمریکا:
برجام 2015: ایالات متحده در زمان پرزیدنت اوباما، کانال‌های دیپلماتیکی را دنبال کرد که منجر به برجام شد، که شامل لغو برخی تحریم‌های اقتصادی علیه ایران در ازای محدودیت‌های هسته‌ای بود.
رویکرد سال 2025: پرزیدنت ترامپ تحریم‌هایی را که برنامه هسته‌ای ایران را هدف قرار می‌دهند، مجدداً اعمال کرده و گسترش داده است. علاوه بر این، او تهدید به اقدام نظامی کرده و گفته است که اگر ایران جاه‌طلبی‌های هسته‌ای خود را کنار نگذارد، اسرائیل نقش رهبری را بر عهده خواهد گرفت.
4. پویایی منطقه ای و بین المللی:
برجام 2015: این توافق با هدف ادغام ایران در جامعه جهانی و کاهش تنش های منطقه ای، از حمایت بین المللی گسترده ای برخوردار شد.
محیط زیست 2025: وضعیت امنیت منطقه ای بدتر شده است. ایران نسبت به اقدامات بازدارنده احتمالی علیه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، از جمله اخراج بازرسان، در پاسخ به تهدیدهای خارجی هشدار داده است. را
رویترز
به طور خلاصه، چشم انداز سال 2025 ایران و آمریکا. مذاکرات هسته ای به طور قابل توجهی با مذاکرات برجام 2015 متفاوت است، که تحت تأثیر افزایش توانایی های هسته ای ایران، تغییر تعاملات دیپلماتیک، تشدید تاکتیک های فشار ایالات متحده و محیط امنیتی منطقه ای بی ثبات تر است.
